ψηφίο, το

[psifío] O39 : 1.το καθένα από τα δέκα (0-9) γραφικά σύμβολα των αριθμών: Aριθμός με ένα ~, μονοψήφιος. Aριθμός με πέντε ψηφία, πενταψήφιος. Δεκαδικά ψηφία, τα ψηφία δεκαδικού αριθμού που βρίσκονται δεξιά από την υποδιαστολή. 2. γράμμα: Tα είκοσι τέσσερα ψηφία του ελληνικού αλφαβήτου. || τυπογραφικό στοιχείο. 3. ψηφίδα. [λόγ. < ελνστ. ψηφίον `χαλικάκι΄ υποκορ. του αρχ. ψῆφος (μσν. σημ.: `αριθμός΄)] από το λεξικό της κοινής νεοελληνικής του Τριανταφυλλίδη