τηλεκοντρόλ

Πριν από πέντε χρόνια, μου έκαναν δώρο μια τηλεόραση (Κύριος οίδε για ποιο λόγο). Πριν από τρία χρόνια, μια ωραία πρωία, επειδή είχα γεμίσει τα σεντόνια μου ψίχουλα (ναι, τρώω στο κρεβάτι γιατί το γραφείο μου είναι πάντα τίγκα) αποφάσισα να τα τινάξω από τη βεράντα. Σαν το διάολο όμως, το τηλεκοντρόλ μου αποφάσισε ότι ήθελε να πάρει τον αέρα του και μπερδεύτηκε μέσα στα σεντόνια, με αποτέλεσμα να βουτήξει από τον τρίτο και να κάνει ελεύθερη πτώση προς τα αυτοκίνητα που ήταν παρκαρισμένα αποκάτω.

Τώρα, αν πίστευα στα θαύματα, θα έλεγα ότι ο θεός των τηλεκοντρόλ έβαλε το χεράκι του ή ότι είχε άγιο, αλλά, όπως και να το πάρει κανείς, ήταν πολύ τυχερό: έπεσε στους δεκαπέντε πόντους κενό που υπήρχε ανάμεσα στα αυτοκίνητα!

Τέλος πάντων, μη σας τα πολυλογώ, κατεβαίνω κάτω να δω τι έγινε και να περισυλλέξω τα λείψανά του. Κατάφερα να μαζέψω τα περισσότερα (κάτι βιδούλες και κάτι ελατήρια καταλήξανε στον υπόνομο) και έκανα μια προσπάθεια να τα συναρμολογήσω (σκέφτηκα ότι στην κηδεία του θα 'πρεπε να δείχνει αξιοπρεπές, όχι σμπαράλια). Το τηλεκοντόρ όχι μόνο τη γλίτωσε με κάτι γρατζουνιές, αλλά δούλευε κανονικά μέχρι πρότινος που χάλασε το κουμπί που αλλάζει τα κανάλια κι αναγκάστηκα να το αντικαταστήσω.

Και η (εύλογη) απορία μου: αν είχα πέσει εγώ από τον τρίτο, θα την είχα γλιτώσει τόσο φτηνά άραγες;